Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΔΗΜΟΣΙΟ ΦΟΡ ΕΒΑΡ

Έβλεπα μέσα στην εξεταστική μιαν εκπομπή σε στιλ ντοκιμαντέρ, που εγυρίζετουν στο Ιράν και περιέγραφε τον ρατσισμό που βιώνουν οι γυναίκες. Συγκεκριμένα εδιαδραματίζετουν στην υπηρεσία που εκδίδει τα διαζύγια στο Ιράν η οποία ήταν κάτι μεταξύ δημόσιας υπηρεσίας και δικαστηρίου. Τζιαμέ είσιεν έναν δικαστή χότσια ο οποίος αποφάσιζε αν θα δώσει ο άντρας διαζύγιο στην γυναίκα που ήθελε ή οϊ. Πριν που κείνο έπρεπε οι γυναίκες να περάσουν που έναν άλλο δημόσιο υπάλληλο ο οποίος έδινε τους φακέλους της υπόθεσης στον δικαστή Τούτος ο τύπος ήταν μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο με φακέλους (pc εν είσιεν). Μια μέρα που λες επίε ένα πρωί μια γυναίκα να πιάει το φάκελο της (τούτη ήταν γνωστή γιατί επίενε συνέχεια για το διαζύγιο αλλά ο δικαστής εν ελάλε το ΟΚ).
Ο υπάλληλος έπινε το τσιάϊ του γυρίζει και θωρεί την.

Λαλεί της τι θέλεις?
Λαλεί του το φάκελο μου.
Λαλεί της χάθηκε
Λαλεί του γίνεται να ξαναψάξεις να τον βρεις?
Λαλεί της πίνω το τσιάϊ μου τώρα
Λαλεί του ΟΚ να περιμένω να τελειώσεις?
Λαλεί της ......... και γυρίζει που την άλλη
Λαλεί του ΟΚ εν να είμαι δαμέ ως της 2 αν βρεθεί
Λαλεί της εν να βκείς έξω να με αήκεις να πιω το τσάι μου με την ησυχία μου?
(btw εμίλαν του ευγενικά γιατί α) ήσιεν τον ανάγκη και β) στο Ιράν δέρνουν της γεναίκες)

Βλέπω το εγώ ο αφελής και λαλώ κοίτα που θυμίζει το ελληνικό δημόσιο του 70 και χάρηκα που ήμαστε καλύτεροι. Ε προχτές επία στην ελληνική εφορία και αναθεώρησα.
Επία να πιάω το στεγαστικό επίδομα.

Πάω στο παράθυρο και περιμένω, περιμένω, περιμένω.
Πίνει φραπέ και κάτι κάμνει στο pc. Σε κάποια φάση η τύπισσα γυρίζει και θωρεί με. (ύφος τι θέλεις και εσού τωρά??)
Λαλώ της καλημέρα (έχω την ανάγκη)
Εν απαντά
Διώ της τα χαρτιά μου
Θορεί τα και λαλεί μου οτι τούτο και τούτο θέλει το γνήσιο και οϊ φωτοτυπία
Λαλώ της μα άλλες φορές έφερνα τα και ήταν ΟΚ
Πίνει καφέ μάσχιεται στο pc εν απαντά (ύφος βαρκούμαι τωρά πίνω καφέ)
ΟΚ (πέρνω απόφασή ότι εν θα απαντήσει) και ρωτώ την πότε λήγει η προθεσμία??
Πίνει καφέ μάσχιεται στο pc εν απαντά
Ξαναρωτώ
Ξανά αδιαφορεί (ύφος εν με παρατάς πρωί πρωί!!!)
Γίνομαι επίμονος, υψώνω τόνο και λιγότερο ευγενικός (ευτηχώς εν δέρνουν τόσο εύκολα δαμέ όπως το Ιράν)
Απαντά μου
Θέκιου λαλώ της και φεύκω.

Εν να ξαναπάω οπότε έσιει συνέχεια.

Σημ. Διαβάστε το post με soundrack το ομώνυμο από τα ημισκούμπρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: