Το Σάββατο που μας επέρασε εκατέβηκα στο κέντρο να γοράσω φλόκκο τζιαι σικλα γιατί επαίζαμε «μοπ γορς» με τους συγκατοικους τζιαι έσπασα το μοπ μου. Για την επιστροφή, επειδή διατηρώ τζιαι χαμηλό προφίλ, είπα να πιάσω το λεωφορείο, να μεν περπατώ μέστο δρόμο με το φλόκκο παραμάσχαλα τζιαι να γίνουμαι θέαμα.
Για να μεν τα πολυλογώ, το λεωφορείο στάση με τη στάση εγέμωσε (Σάββατο γαρ) τζιαι έμεινεν όφκερη μόνο μια θέση δίπλα μου. Σε τούντο σημείο να πω οτι εγώ εκάθουμουν στη μέσα θέση δίπλα στο παράθυρο (έχει σημασία τούτο! Η θέση δίπλα μου ήταν μια χαρά προσβάσιμη!). Πίσω μου εκάθετουν ένας μαυρής πάστα 50 με τη γυναίκα του τζιαι γυρώ γυρώ καμπόσες κυριούλλες 65+
Επόμενη στάση που λέτε, μπαίνει μέσα μια κορού πάστα 25. Δια έναν πρόχειρο γυρό και ξαναπάει μπροστά δίπλα στον οδηγό τζιαι στέκεται. Λαλώ, οκ, αλόπως ενα κατεβεί στην επόμενη. Πετάσσεται τότε πάνω ο μαυρής που πίσω τζιαι λαλεί δυνατά «Fortunately there are still some gentlemen in this world» (η κάτι τέθκειο) τζιαι σηκώνεται να της προσφέρει τη θέση του. Η κορού νέφκει του «εντάξει είμαι οκ, να μεν σε σηκώνω μεγάλον άθρωπο» τζιαι τότε ο μαυρής γυρίζει τζιαι λαλεί μου (πάλε δυνατά) με ένα επικριτικό ύφος «you should have offered the sit next to you». «Α;» λαλώ του εγώ με κυπριακή αυθάδεια τσαπατσουλλικα μεταφρασμένη στα αγγλικά «Τη θέσην είδεν την. Αν θέλει ας έρτει να κάτσει. Εν το έξερα οτι πρέπει να της στείλω τζιαι πρόσκληση». Φάουλ. Μεγάλο φάουλ. Αντα τζιαι ακούν με οι κυριούλλες 65+ ππιριλλώνουν τα μικρόσκοπικά ματούθκια τους πάνω μου τζιαι ξεκινά μέστο λεωφορείο ένα εξαιρετικά ενοχλητικό ψου-ψου-ψου-ψου που εικάζω οτι πρέπει να εσταμάτησε λλίο μετά που εκατέβηκα που το λεωφορείο.
Α! Ο μαυρής εκατέβηκε πριν που εμένα τζιαι καθώς έρεσσε που δίπλα μου γυρίζει τζιαι λαλεί μου (εννοείται δυνατά) «You are welcome!».
...Γοτ δε φακ ας πούμε! Ξέρω οτι εν έφταιξα πούποτε τζιαι όμως μπορεί να μεν εξανάνιωσα τόσον άβολα στη ζωή μου.
Υ.γ.
Ακόμα αρνούμαι να πιστέψω οτι πρέπει να δόκω την άδεια μου σε κάποιον για να κάτσει δίπλα μου στο λεωφορέιο στο UK. Προτιμώ να θεωρώ οτι τζιμέσα ήταν ούλλοι πελλοί που το ίδιο χωρκό.
