“Χριστούγεννα
Δεν περιμένω όμως τίποτα πια
Τον Αι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά”
Στολίζουμε για τα Χριστούγεννα ένα-δύο μήνες πριν. Αγοράζουμε δώρα μέχρι την τελευταία στιγμή. Κάνουμε κράτηση για την έξοδο της παραμονής της Πρωτοχρονιάς από τις αρχές Δεκέμβρη. Οι διαφημίσεις του Jumbo πρωτοτυπούν για άλλη μια φορά. Στο ραδιόφωνο παίζει το κλασσικό τραγούδι Last Christmas. Η Λευκωσία φέτος γιορτάζει σε χρώμα μπλε. Στρογγυλές μπάλες στην Μακαρίου και δέντρο μπλε. Μέχρι και σε μάντρες αυτοκινήτων εβάλαν λαμπάκια μπλε. (wtf?)
“Ίσως για κάποιους νάναι ακόμα γιορτή
Μα ποιοι είν’ αυτοί;
Ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά;”
Κάποιοι νιώθουν τα Χριστούγεννα ως θρησκευτική γιορτή. Κάποιοι ως διακοπές από το σχολείο. Άλλοι ως άδεια από την δουλειά. Άλλοι ως ευκαιρία για ποτό και ξενύχτι. Άλλοι ως οικογενειακές συγκεντρώσεις. Άλλοι πάλε τυχεροί ως περίοδο δώρων.
Ευτυχισμένος εν πίτσιρτος που πιστεύει στον Άη Βασίλη. Χαρούμενη εν η νοικοκυρά που με τα μελομακάρονα και τους κουραπιέδες νιώθει ότι μυρίζει Χριστούγεννα. Δυστυχισμένοι εν όσοι δεν προσπαθούν να είναι ευτυχισμένοι. Και έχει πολλούς που περνούν τις γιορτές μες την μιζέρια.
“Μη λες πως μοιάζω με τον Ντόναλντ εγώ
Λάμπω εγώ
Με μ’ ένα σπότλαϊτ που δε μου είναι αρκετό”
Τα Χριστούγεννα έρχονται πάντα ένα μήνα πριν. Τι και αν δεν περιμένεις τίποτα πια? Τι και αν δεν είναι γιορτή πια? Τι και αν το σπότλαϊτ σου έχει καεί? Είναι τουλάχιστο μια ευκαιρία να βάλεις λίγα κιλά για να αντέξεις την κρυάδα του χειμώνα! :}
Στίχοι από το τραγούδι “Χριστούγεννα” του Φοίβου Δεληβοριά.
