- Μάθαμε για το έθιμο της απεργίας/διαδήλωσης.
Αναβιώνει κάθε εβδομάδα, κυρίως τις Τετάρτες αλλά πολύ συχνά και Πέμπτες και Τρίτες.
- Μάθαμε ότι τα πεζοδρόμια δεν φτιάχτηκαν για τους πεζούς.
Αλλά για να παρκάρουμε αυτοκίνητα και μηχανές, για να τοποθετούμε τραπέζια, για να εκθέτουν οι καταστηματάρχες και οι μαύροι το εμπόρευμα τους, για να φτύνουν οι γέροι και για να χέζουν οι σκύλοι.
- Μάθαμε να βρίζουμε καλύτερα.
Καλύτεροι δάσκαλοι υβρεολογίας είναι οι κάθε λογής οδηγοί (ελπίζω να μην αδικώ κάποια άλλη κοινωνική ομάδα). Ανακαλύψαμε ότι η «χριστοπαναγιά» είναι είδος βρισιάς. Επίσης η πιο συχνή φράση είναι: «Ρε Μαλάκα» και για αυτό μάθαμε που είναι συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι μαλάκες του κόσμου.
- Μάθαμε πως εδώ ανθεί το επάγγελμα του ζητιάνου.
Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να σου ζητήσει λεφτά απεξαρτημένος/εξαρτημένος ναρκομανής, ανήμπορος, άπορος κτλ στο λεωφορείο, στο τρένο ή οποιοδήποτε άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς παρά να σου ζητήσει ελεγκτής το εισιτήριο σου.
(Απόδοση στοιχήματος 20:1)
Θέλω να τονίσω ότι παρατήρησα κορεσμό στο επάγγελμα. Μια φορά στο τρένο σε κάποια στάση αποβιβάστηκε από το συρμό ένας κατ’ επάγγελμα ζητιάνος και επιβιβάστηκε αμέσως άλλος συνάδερφος του. Δεν φαντάζεστε την απογοήτευση του τελευταίου όταν έμαθε πως ο λόγος που δεν του έδιναν τίποτα, δεν ήταν επειδή όπως χαρακτηριστικά είπε «καβούρια έχετε στις τσέπες?» αλλά επειδή επρόλαβε άλλος τα ψιλά!
Υποθέτω αυτός ο κορεσμός στο επάγγελμα αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες του φαινομένου εμφάνισης Ελλαδιτών ζητιάνων στην Κύπρο.
Προτείνω κάποιαν Τετάρτη να κάμουμεν διαδήλωση για να ξιτιμάσουμε τους συγκεκριμένους (ίσως σε κάποιο πεζοδρόμιο :LoL)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου