Aφεντικά και δούλοι, σκατά γίναμε ούλοι!

Προχτές το μεσημέρι, επέτυχα στο MEGA μιαν εκπομπή με θέμα τον ρατσισμό στην Κύπρο. Εφκάλλαν που λέτε οι παρουσιαστές στον αέρα τηλεφωνικές γραμμές για να ακουστεί η φωνή του Κύπριου πολίτη για το φλέγον τούτο θέμα και ήβρα κι εγώ την ευκαιρία να σημειώσω ορισμένες πετυχημένες «φωνές» (απο 10 λεπτα παρακολούθησης):

«Επήετε τελευταίως κανένα Σάββατο στην Λήδρας; Αλλοδαποί πάνω, κάτω, να μιλούν δυνατά... Έν νιώθεις καλά ως Κύπρια να πάεις».

«Διαφωνώ πλήρως με την λέξη ρατσιστές ! Εμείς έιμαστεν απλά φοβησμένοι. Κινδυνεύει η ζωή μας. Οι παραπάνω έτσι ένι. Αδίστακτοι!»

«Το να σου ανοίξουν την κεφαλή με μια σωλήνα εν όπως το να πίνουν έναν ποτήρι νερό. Εν η φύση τους τούτους».

«Ο Κυπράιος έχει αποδείξει οτι είναι πονόψυχος. Και τρόφιμα στέλλουμεν τους άμα πεινούσιν, και που ούλλα. Μήπως να διερώτηθόυμε αν για την κατάσταση φταίν αυτοί;;»

«Ρατσισμός βεβαίως υπάρχει! Όμως απο τους αλλοδαπόυς προς τους Κυπραίους! Και λαλώ σας το, ακόμα τα βάσανα μας εν πίσω!»

...

Μετά εδείξαν ένα ρεπορτάζ όπου ένας δημοσιογράφος εγύριζεν και ερώταν τυχαία (τονίζω) αλλοδαπούς αν βιώνουν ρατσισμο στην Κύπρο. Πρέπει να ερώτησεν 5 ή 6 άτομα. Προσπερνώ το οτι οι μισοί εφατσάραν μου δυτικοευρωπάιοι και σας λέω λοιπόν πως ΔΕΝ ΕΒΡΕΘΗΚΕΝ ΕΝΑΣ να απαντήσει ΝΑΙ. Ούλλοι τους ΟΧΙ.

Ρατσισμός στην Κύπρο ολάν;

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

ΑΡ ΓΙΟΥ ΚΚΙΝΤΙΝΓΚ ΜΙ;;;

...Εμεις ολάν είμαστεν περίτου που Σουιδία!

...Εμείς είμαστεν το «όλοι οι λαοί του κόσμου ενωμένοι σέρνουν τον χορό σε ένα πολυπολιτισμικό γαϊτανάκι» in flesh n bones!

Eν με πιστεύκετε; Να σας διηγηθώ ευτύς τώρα έναν περιστατικό που μου έτυχε προσφάτως, να με πιστέψετε.

Τα παρακάτω άκουσα τα να τα λαλεί μια κυρία, δημοτική σύμβουλος (με τις ευλογίες μάλιστα του ΑΚΕΛ – trivia knowledge), σε τόνο «άδετε ίνταμπου σκέφτηκα εγώ η πολλοπάιτη!» συζητώντας με άλλες κυρίες σε κάποια εκδήλωση που έτυχε να παρεβρίσκομαι:

«Μάνα μου, έννεν τούτες να τες εμπιστεύκεσαι. Φέρνεις τες που τα μαύρα ανάθεμα, ντύνεις τες, διάς τους φαϊν να φάν τζαι έρκουνται μιαν καλήν ημέρα τζαι θέλουν να σε καβαλλητζέψουν. “Κυρία είμαι άρρωστη”, “κυρία πονώ την πλάτη μου”, “κυρία γίνεται να πιάσω το ρεπό μου σήμερα;” τζαι άλλα που τούτα. Εν τα ξέρω ενόμισες; Επάθαμεν τζ’εμείς τζαι εμάθαμεν. Τωρά όμως, έφέραμεν μιαν Ινδή, τζαι εκάμαμεν μαζί της συμφωνία. Διώ της αλλο 10 λίρες παραπάνω την εβδομάδα με τον όρο να μεν δικαιούται να πιάνει ρεπο. Να μινίσκει πάντα μέστο σπίτι. Έτζιεν οτι την έχουμεν συνέχεια ανάγκη. Αλλα στα ρεπό τους που φκενουν, παν τζαι βρίσκουν η μια την άλλη τζαι εν τζιαμέ που τες αππώνουν τζαι βάλλουν τους ιδέες. Ενώ τωρά, όποτε θέλει να ξεκουραστεί, έχουμεν της την κάμαρη της, την τηλεόρασην της, μια χαρά. Άλλην ανάγκην εν εχει».

τα κακοποιά στοιχεία επι το έργο

Υ.Γ.
Η λέξη της ημέρας, «ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΣΗ»